Geografia
Tanzania to państwo w środkowo-wschodniej Afryce, położone na południe od równika i sąsiadujące z Kenią, Burundi, Malawi, Mozambikiem, Ruandą, Ugandą oraz Zambią. Od wschodu wybrzeże Tanzanii oblewają wody Oceanu Indyjskiego. Wyspy Zanzibar, Pemba i Mafia, wchodzące w skład Archipelagu Zanzibaru, należą do terytorium Tanzanii. Większość kontynentalnej części kraju objęta jest rozległym płaskowyżem – Wyżyną Wschodnioafrykańską. Wnętrze Wyżyny wypełniają rozległe równiny, m.in. Step Masajów, Step Wembere i Równina Serengeti. Wyżyna rozcięta jest głębokimi rowami tektonicznymi należącymi do systemu Wielkich Rowów Afrykańskich. Obszar charakteryzuje występowanie wysokich gór pochodzenia wulkanicznego oraz jezior wypełniających nierówności terenu. Największą górą Tanzanii oraz całego kontynentu, jest masyw Kilimandżaro, wznoszący się przy granicy z Kenią na wysokość 5895 m n.p.m. W pobliżu leży czynny wulkan Meru o wysokości 4565 m n.p.m. W Tanzanii znajduje się najgłębsza kryptodepresja w Afryce – Jezioro Tanganika. Na zachodzie kraju położona jest część Jeziora Wiktorii, największego na kontynencie.
Przyroda
Safari połączone z wypoczynkiem na wyspach daje możliwość kompleksowego poznania przyrody Tanzanii. Wody Oceanu Indyjskiego, otaczające wybrzeże i wyspy, obfitują w liczne gatunki ryb oraz barwne rafy koralowe. Wnętrze kraju pokryte jest w dużej mierze sawanną, na której sporadycznie rosną akacje. Lasy tropikalne występują jedynie miejscowo, przy brzegach Jeziora Wiktorii oraz nad rzekami. Zachód i południe Tanzanii porasta las zwany miombo, którego drzewa zrzucają liście w porze suchej. Obszary nadbrzeżne pokrywa sawanna parkowa z licznymi baobabami, a w południowej części wybrzeża występują lasy namorzynowe. Wysokie trawy sawanny są domem dla wielu gatunków dużych zwierząt, w tym przedstawicieli Wielkiej Piątki, czyli najgroźniejszych dużych ssaków w Afryce, do których zalicza się afrykańskiego słonia, nosorożca czarnego, lwa, bawoła i lamparta. Na sawannie żyją również liczne stada antylop gnu i gazeli, gepardów, a także zebry, żyrafy, hieny oraz szakale. W pobliżu rzek i na terenach bagiennych żerują krokodyle i hipopotamy. Tanzania jest siedliskiem niezliczonej liczby gatunków ptaków, m.in. flamingów, pelikanów, strusi oraz licznych gadów, owadów i płazów. Najlepszym sposobem na poznanie tanzańskiej fauny i flory jest safari. Do najsłynniejszych parków narodowych Tanzanii oferujących safari zalicza się Serengetti, Lake Manyara, Tarangire i Ngorongoro.
Kultura
Tanzanię, podobnie jak wiele państw afrykańskich, zamieszkują liczne plemiona posiadające odrębne zwyczaje i kulturę. Zjednoczenie dwóch odmiennych ustrojów społeczno-politycznych Tanganiki i Zanzibaru utrudnia dodatkowo tworzenie się tożsamości narodowej. Szacuje się, że w Tanzanii mieszka około 120 grup etnicznych. Do najliczniejszych grup zaliczają się plemiona Sukuma i Nyamwezi, Chagga, Zaramo, Makonde, Haya oraz Shirazi. Skocznych Masajów, odzianych w czerwone szaty, wypasających bydło na równinach sawanny, spotkać można jedynie na północy kraju. Większość plemion kultywuje plemienne religie i pielęgnuje tradycje przodków. Mozaika grup etnicznych sprawia, że ludność zamieszkująca Tanzanię posługuje się około 100 językami z rodziny bantu. Podstawą jednoczącą ludność Tanzanii jest, powstała z połączenia wpływów arabskich, hinduskich i afrykańskich, kultura i język suahili. Drugim oficjalnym językiem Tanzanii jest angielski, którym posługuje się jednak wykształcona mniejszość społeczna.
Ciekawostki
“Mieszkańcy Tanzanii odliczają czas w specyficzny sposób. Ich dzień pracy rozpoczyna się o 6 rano i ta godzina jest uznawana za start dnia. Jeżeli ktoś umawia się na godzinę 10, oznacza to w praktyce godzinę 16.”
“Tubylcy w Parku Tarangire wierzą, że baobaby to rośliny pochodzące z nieba - ich kształt przypomina drzewa, którymi cisnął zniecierpliwiony bóg i wbiły się w ziemię 'do góry korzeniami'.”
Religia
Chrześcijaństwo jest kultywowane przez blisko 45% Tanzańczyków. Ponad 30% ludności Tanzanii, zamieszkujących głównie wybrzeże oraz tereny wzdłuż kolonialnych szlaków handlowych, wyznaje islam. Religia ta jest wyjątkowo mocno praktykowana na Zanzibarze, gdzie muzułmanie stanowią 99% ludności wyspy. Dużą, liczącą około 15% społeczeństwa grupę, stanowią wyznawcy tradycyjnych religii plemiennych. W Tanzanii spotkać można także wyznawców buddyzmu, hinduizmu, sikhizmu oraz bahaizmu.
Kuchnia
Kuchnia tanzańska odznacza się dużym wpływem dorobku kulinarnego państw sąsiednich, zwłaszcza Kenii. Najpopularniejszym posiłkiem w Tanzanii jest ugali, gęste danie z płatków kukurydzianych podawane z gulaszem lub sosem warzywnym. Powszechną mięsną potrawą jest pieczona na wolnym ogniu kozina lub baranina, nazywana nyama choma. Na wybrzeżu Tanzanii, a zwłaszcza na Zanzibarze spożywa się bardzo dużo owoców morza i ryb, serwowanych w mleku kokosowym z dużą ilością egzotycznych przypraw. W nadmorskiej gastronomi wyczuwalne są też wpływy kuchni arabskiej, czego przykładem jest m'chuzi wa nyama, czyli popularne curry. Swój udział w kuchni tanzańskiej mają także owady. Smażone insekty, pasikoniki i ważki uznawane są za delicje w niektórych grupach etnicznych kraju. Bardzo ważnym zwyczajem w Tanzanii jest pozostawienie po posiłku resztki jedzenia na talerzu. Jest to znak dla gospodarza, że zaoferował wystraczającą ilość jedzenia. Do każdego posiłku doskonale pasują lokalne piwa, Safari i Kilimanjaro, których koniecznie trzeba spróbować podczas wakacji.
Historia
Ślady pierwotnego człowieka na terenie obecnej Tanzanii notowane są na pierwsze tysiąclecie przed naszą erą. W początkach nowego tysiąclecia pierwszą cywilizacją, która dotarła do Tanzanii w celach handlowych, byli mieszkańcy Indii. Arabowie przybyli na te tereny około VII w. n.e. W XVI wieku krajem władali Portugalczycy, jednak obszar został ponownie podbity przez Arabów, którzy w 1856 roku utworzyli samodzielny sułtanat Zanzibaru, gdzie rozpoczęli handel niewolnikami. Pod koniec XIX wieku o Tanzanię rywalizowała Wielka Brytania i Niemcy. Tanganika stała się kolonią niemiecką, Zanzibar zaś brytyjską. Po I wojnie światowej Wielka Brytania zarządzała oboma terytoriami. Połowa XX wieku to okres nasilenia ruchów narodowowyzwoleńczych, które doprowadziły do uzyskania niepodległości przez Tanganikę w 1961 roku. Dwa lata później Zanzibar również wywalczył niepodległość, jednak krótko później wybuchło powstanie. W 1964 roku powstała Tanzania w wyniku połączenia Zanzibaru i Tanganiki.